Hij zit in een behoorlijke dip vertelden ze voor ik richting Zwolle ging vandaag, op ziekenbezoek bij mijn broer. Ja, daar kon ik me wel iets bij voorstellen tijdens een dergelijke zware chemo-behandeling, dat je daar behoorlijk emotioneel van wordt. Maar ‘de dip’ die ze in het ziekenhuis bedoelen is een andersoortige. Het wil zeggen dat je een enorm tekort hebt aan rode bloedcellen, bloedplaatjes en witte bloedcellen waardoor je moe, lamlendig, ellendig, zwak en ziek bent. Het was te zien, zo intens wit, misselijk, duizelig en onder invloed van pijnstillers omdat alles pijn doet…. Gelukkig kwam er aan het eind van de middag weer wat kleur op zijn wangen…
Deze chemo-periode is het zwaarst… de dip is dieper dan eerdere, maar elke dag die voorbij is, is er één… Nog max. vier weken te gaan… of misschien nog wel maar twee…
