Met de zenuwen in de buik en het lood in de schoenen togen we (Kees en ik) vanmiddag naar school voor het 10-minuten gesprek met de juf van Jaap (zie blog gisteren). Eerst even wat aftasten, duidelijkheid scheppen en openheid creëren… De 10 minuten werden ruim drie kwartier… Een tegen mijn verwachtingen in zeer aangename drie kwartier…
Het gesprek ging over verwachtingen, maar uiteindelijk ook over het voorhouden van spiegels, slechte gewoonten, mindsets, overtuigingen, irritaties, zekerheden, onzekerheden, onhebbelijkheden, afweermechanismen (en dan niet alleen die van de kinderen), gevoeligheden (hooggevoeligheid… en het oppikken van emoties), knuffelberen op schoot, kindercoaches, haantjesgedrag, vertrouwen, veiligheid, klootzakken(!) en pannenkoeken… De hand toen we na een half uur afscheid zouden nemen en mijn opmerking ‘dat was een beter gesprek dan dat van gisteren’ brak het laatste beetje ijs… en duurde vervolgens nog een kwartier extra.
Het vertrouwen is er/is terug, ik heb er een goed gevoel aan over gehouden. De verbinding is hersteld. Daarna hebben we ook met Jaap nog even goed gesproken en geprobeerd ons goede gevoel over te brengen. Dat heeft even tijd nodig, maar ik denk niet eens heel veel… Het komt goed.
Natuurlijk is daar nog steeds die overload aan opdrachten, de stress, het moeten en het systeem waar mijn haren van overeind gaan staan. Maar daar houden we vinger aan de pols (zit niet voor niks in de MR). Als de kinderen maar met plezier naar school gaan en durven te vertrouwen op de leerkracht…
Ik ging met een goed gevoel en trots weer op huis aan…
#blijmetdieenormehoeveelheidcoachtoolsinmijnhoofd
#Duimpie #Dab…
Maar nu over tot de echt belangrijke zaken… De top 2000… Hierbij mijn lijst… Een pittige lijst, met veel vlammen en kracht… gemaakt voor we het gesprek in gingen #Hatseflats #voorJoep…
https://stemmen.top2000.nl/mijnlijst.html…
