Jaap is geschokt en sinds gisteren behoorlijk van zijn stuk. Gisterochtend hield één van zijn klasgenoten een spreekbeurt over Enzo Knol 
(populaire Vlogger, Jaap is groot fan). Wat blijkt, Enzo en zijn vriend zijn vroeger op school behoorlijk gepest. Een depressie daarbij werd de vriend van Enzo fataal… Hij pleegde zelfmoord door voor een trein te springen… Enzo zelf heeft er ook veel aan gedacht zijn leven op deze manier te beëindigen, maar is gelukkig op tijd uit zijn depressie gekomen.
We zitten met z’n vieren aan de eettafel als Jaap voor de zoveelste keer vertelt over de spreekbeurt. Vervolgens komt het gesprek logischerwijs op pesten. Op pesters, op je gepest voelen en er boven staan en… op meelopers. Samen trekken we de conclusie dat meelopers het grootste probleem van pesten zijn. Zonder meelopers zal er veel minder gepest worden, want de pester krijgt niet de aandacht die hij bewust of onbewust vraagt. Mooi zou zijn als meelopers zich zo sterk en veilig voelen dat ze ipv meeloper helper worden. Lieve doet actief mee met het gesprek en wil laten zien hoe je een pester stopt. Jaap wil wel meedoen met het toneelstukje, maar wil onder geen beding pester en ook geen ‘gepeste’ zijn. Dus ik neem de rol van gepeste op me, Kees is de pester en Jaap en Lieve zijn de helpers. Kees zet gelijk bikkelhard in. De kinderen kijken elkaar aan en vormen vrijwel direct met z’n tweeën een grandioze blokkade tussen Kees en mij… Ze overrulen Kees volledig met woorden, maar vooral met hun uitstraling. Lieve zet Kees op zijn nummer, Jaap bekommert zich om mij. Het was maar een spelletje, maar de power die eruit kwam was echt… #Knolpower denk ik! … of eigenlijk natuurlijk #Verkuijlpower…
