Niet de hele dag, zelfs niet elke dag. Soms heb ik veel meer behoefte aan stilte. 
Maar deze week wel, de hele week, de hele dag… muziek! Van vroege herinneringen tot nummers die me niets zeggen. Er is best wat kritiek op de lijst, te eenzijdig, te voorgeprogrammeerd en nog veel meer… maakt ons niet uit. Wij genieten ervan…
Naar bed? Nee, wacht even, over een kwartier komt nog, om vervolgens een titel op te noemen van een nummer dat we zeker ook vijf keer op cd hebben. Onbegrijpelijk dus… maar wel zeer verbindend…
Toch mis ik er twee… ‘Dankjewel voor de zon van Skik’. Die hoorde ik voor het eerst toen ik blij en totaal overdonderd was van alle mooie dingen die in mijn lijf gebeurden tijdens mijn eerste zwangerschap. En ‘Tijd genoeg van Doe Maar’ – ‘Ik weet het zeker als jij wou, dan verfde jij de wolken blauw’, die Ernst Janz anderhalf jaar later toen ik wéér zwanger was speciaal voor mij zong en met zijn mooie donkere ogen in mijn blauwe keek (in de Kuip via een groot beeldscherm)…
Ik deel ze graag… kan je er naar luisteren als straks de reclame begint. En volgend jaar stem ik er gewoon weer op…
https://m.youtube.com/watch?v=KuftYcMDV6U
__________________________
Dankjewel voor de zon is niet beschikbaar op Youtube, daarom een stukje tekst:
‘Het is zeker 100 keer zo mooi,
als de zon z’n gouden stralen strooit.
Het is soms te mooi om waar te zijn,
als ‘ie gloedvol over ‘t koren schijnt.
Dus bij wie moet ik in godsnaam zijn.
‘t zou wel leuk zijn als je zeggen kon,
Dankjewel voor de zon…!’.
