‘Oeh grande…!’, roept ze verschrikt als ze bij het sanitairgebouw bijna tegen me oploopt en naar me kijkt…
En dat was niet de eerste keer. Een aantal jaar geleden al maakte een klein frans vrouwtje in het hotel waar we logeerden een reservering voor ons bij een restaurant in het dorp verderop en vertelde daarbij dat de reservering was voor een stel met een ‘tres, tres, tres grande femme (met extra nadruk op de derde ‘tres’).
Ik voel me in Frankrijk dus zo nu en dan een soort bezienswaardigheid, een ‘grande spectacle’ met m’n 1,88 meter. Ik zou waarschijnlijk zo met één van de vele circussen mee kunnen reizen en de Fransen kunnen vermaken met rondjes door de piste lopen en te buigen bij elke tribune net als de lama, de dromedare en het shetlandertje. Ik word regelmatig aangestaard en van top tot teen bekeken (zo moet een bn’er zich dus voelen, met al die starende zeekoe ogen).
Ik ben niet adrem genoeg, en zeker niet in het Frans. Sterker nog ik voel me er regelmatig zeer ongemakkelijk bij en kan me op zo’n moment ook nog eens behoorlijk lomp en stijlloos voelen, zeker als ik in mijn zomerkloffie (slippers/shirtje/korte broek) loop, maar dat gevoel kan ook nog steeds opkomen in een elegant jurkje…
Mmm… De gemiddelde lengte van vrouwen in Nld is 1.68 m. en in Frankrijk 1.65 m. Dat scheelt maar weinig (en met mijn 1.88 in beide landen behoorlijk), wat maakt dan toch dat verschil in gevoel…. is het puur cultuurverschil? En dat in landen zo dicht bij elkaar… Ik ben benieuwd naar jullie ideeën hieromtrent…
En wees gerust, ik ben echt heel blij met m’n lengte… 
?
