‘Hoeveel wil je uiteindelijk hebben? Ik woon in een fijn huis, ik rij in een prima auto, we sparen, gaan in de zomer 6 weken op vakantie met het hele gezin. Er staat elke avond een prima maal op tafel, de kinderen hebben elke dag brood met beleg in hun lunchbox. En niet alleen brood, ze krijgen ook meer dan voldoende aandacht. Ja, ik wil mijn omzet graag nog zien groeien naar een volwaardiger niveau, zodat ik ook nog kan voldoen aan mijn ‘leven lang leren – eigen persoonlijke ontwikkelings/opleidingswensen’, en dat gaat ook gebeuren maar genoeg is genoeg, toch?. En ja, ook CEO’s zijn van harte welkom voor mijn tarief…’.
‘Heb je dat echt gezegd?’, vraagt Kees na het gesprek… Ik glimlach en zeg ja. Het gesprek ging over mijn coach uurtarief. Met mijn tarief zit ik laag in de markt, maar dat is een bewuste keuze. In mijn Ahold tijd kreeg ik ooit een coach toegewezen. Ze zat met haar praktijk op een schitterende plek in een schitterend pand midden in Amsterdam (achter de PC Hooftstraat). Haar tarief was daar ook naar. Een goede coach, ik was zeer content met haar, maar ik bedien als ook goede coach graag een andere doelgroep. En als dat hetgeen is waardoor ik niet op het podium kom volgende maand heb ik daar volkomen vrede mee. Het was niet de reden voor het niet verder komen naar de volgende ronde (de podium ronde) van de Zaanse Zakenvrouw van het jaar 2017. Ik heb mijn verhaal duidelijk gemaakt vorige week voor de 4-koppige jury (shark tank) en mijn verhaal was een prima verhaal. Een persoonlijk verhaal ook, een verhaal met potentie. Mijn omzetcijfers van de afgelopen drie jaar daarentegen ‘zitten mij dwars’. Nee, die zitten mij niet dwars, die zitten een nominatie in de top 3 van ZZvhj2017 dwars.
In mei 2013 ben ik gestart met ElsCoach. Al drieënhalf begeef ik mij op de ‘ondernemersmarkt’ als coach in een overvolle markt van coaches. Drieënhalf jaar geleden nog met een piepklein netwerkje en geen kaas gegeten van ondernemerschap. Ik heb drieënhalf jaar geïnvesteerd in mensen, in tijd, in aandacht, in geld en in mezelf. Ik heb geleerd hoe ik het beter niet meer kan doen, ik heb geleerd hoe ik moet doorpakken, ik heb getwijfeld, zelfs aan mijn kwaliteiten als coach, ik heb mezelf weer opgepakt en ben doorgegaan. En nu pluk ik daar vruchten van… hele fijne. Mijn praktijk ElsCoach is na veel zaaien nu bloeiende en ik zaai nog steeds… drieënhalf jaar na de start. En daar ben ik trots op, en dat wordt onderschreven door de jury! Nu kom ik steeds makkelijker aan mijn missie… Zoveel mogelijk mensen begeleiden in hun persoonlijke ontwikkeling in deze roerige tijden vol onzekerheden en angsten. Oftewel ‘mensen begeleiden in het worden van ondernemer van hun eigen leven zoals ik het noem’.
Het had mooi geweest, een podiumplek, want een goede kans op een versnelde groei van mijn klantenportefeuille. De uitrol van mijn op handen staande zeer waardevolle en effectieve jaarprogramma zou waarschijnlijk net iets sneller kunnen gaan. Maar ik heb er het volste vertrouwen in dat dat ook zonder podiumplek goed komt…
Maar nog even onder ons… wat vond ik het ontzettend spannend daar voor die vierkoppige jury van Zaanse successen… heb ondanks de zenuwen die door mijn lijf gierden best stand gehouden, en wat voel ik me vereerd met m’n plaats in de top 5… En nog meer voel ik me vereerd met de nominatie door een fijne collega uit mijn zorgvuldig opgebouwde netwerk). Ik ben trots en straal… (en geef nog net geen licht!)…