Een schitterende, fotografisch perfecte foto verschijnt op mijn beeldscherm. Zonnestralen weerschijnen als goud in haar ogen. De bolle baby in haar armen kirt zichtbaar van plezier, het water van de zee op de achtergrond en de blauwe lucht maken het geheel af. Geluk straalt ervan af … LIKE (x39)Ze schreeuwt naar haar man, kat haar kinderen af, moest er vannacht 3x uit voor de baby en ziet het niet meer zitten. Waarom werken die k..kinderen niet mee. En nu ook nog overal zand. Ze is moe en heeft geen zin meer! Wel even posten: “Heerlijk dagje naar het strand geweest, genoten van m’n kleine boefjes, nu lekker naar bed, wat zullen ze slapen…”
Geluk is een groot goed en zit in heel kleine dingen. In de kleine geneugten des levens, oftewel ‘kleine geluksstimulaties van het leven’. Zon, liefde van en voor anderen, een veld vol bloemen, niet zeurende kinderen… Ik kan intens genieten van lekker eten, van uitgesproken smaken, van geuren, vooral geuren die fijne herinneringen van vroeger oproepen en zo zijn er nog heel veel meer kleine momenten van genot die zorgen voor een gevoel van geluk. Soms maar kort, soms wat langer. Na een tijd ebt het gevoel weg en is het weer normaal of neutraal, of er gebeurt iets verdrietigs en maakt het geluk plaats voor een somber gevoel. Zolang de basis tevredenheid is en er geen stoornis op de loer ligt, kan er na elk moment van ongeluk ook weer een moment van geluk komen. Zo gaat dat continu door in pieken en dalen… “Geluk en genieten is nuttig, want nauw verbonden met voedsel en voortplanting en dus cruciaal voor de overleving”, aldus Dick Schwaab in zijn ‘Wij zijn ons brein”.
In dit verband wordt het wereldwijde web al een flinke tijd gedomineerd door een nieuwe vorm van geluksstimulatie. Een weliswaar nog niet bewezen verslavende geluksstimulatie maar wel een uit onderzoek gebleken ‘welzijnondermijnende’ geluksstimulatie voor een klein gelukspiekje. Een momentje dat niets te maken heeft met voortplanting of voedsel maar alles met ‘erkend worden’. Geluk in de vorm van een klein rood cijfertje links bovenin je beeldscherm, cijfertjes die kunnen variëren van 1 tot veel meer. De facebooklikes… (danwel twitter retweets/linkedin endorsements etc.).
Hoewel het natuurlijk leuk is om leuke dingen te delen met anderen. Ik het fijn vind om foto’s van vrienden te bekijken en ik het medium heel vaak gebruik, gewoon omdat ik het leuk vind. Krijg ik bij steeds meer posts een raar dubbel gevoel, een soort van “Ik vind mijn eigen leven niet zo leuk, wil jij mijn leven dan alsjeblieft leuk vinden” gevoel… Of een “Kijk mij eens wat een leuke unieke dingen ik doe (en jij lekker niet)” gevoel. Of eigenlijk “Hoeveel likes heb jij? Vind jij mij leuk? Wil je me alsjeblieft liken? Waarom liken ze me niet? Als ik je lik, like je me dan? Als jij mij niet liked, like ik jou niet…“-gevoel… Het lijkt wel of facebook meer en meer verandert in een ongeloofwaardige sprookjeswereld. Sprookjes met een bitter eind. Sprookjes waarin de biggetjes het niet overleven en de wolf zegeviert. Vervolgens een uitgebreide bbq geeft voor al zijn wolvenvrienden en dan lachend op de foto staat te zwaaien met in zijn klauw een vette sparerib (LIKE x62). Maar tja aan de andere kant is dat dan natuurlijk weer heerlijk om te lezen…. Want geen beter vermaak dan leedvermaak. Dubbele gevoelens krijgen van een ander is betere gevoelens krijgen over jezelf… ? Oftewel over ‘liken’ gaan voor een lekkere ego-boost! Toch?
Of valt het toch wel mee? Ik vind facebook (en twitter en linkedin etc.) echt leuk. Ik kan helemaal dubbel liggen van het lachen om hilarische posts/discussies/gezellige gesprekken en als je dan weet dat achter een ander beeldscherm in een ander huis ook iemand dubbel ligt van het lachen geeft dat een lekker en saamhorig stressloos gevoel. I like that! Tenminste voor zolang het nog duurt, want ik bevind me op dit moment in de gevaren zone, uit ander onderzoek blijkt namelijk dat het gemiddelde brein het niet aan kan meer dan 148 ‘reallife’ vrienden stabiel sociaal te onderhouden, daarna volgt stress. Zeer waarschijnlijk geldt dit ook voor Facebook. Ik tel op dit moment precies 148 vrienden. Geen plaats meer vrij dus. So please don’t like me … !
